OVER HÜLYA

Ik reis. Net als jij. Net als wij allemaal.
Geen pad is ooit recht. Geen groei ooit voltooid.

Ik sta niet boven of voor, maar naast.
Ik loop, ik leer, ik luister.

In stilte. In kleur.
In de blik van een kind dat de wereld nog
helemaal open ziet– puur, ongerept, vol verwondering.

In de handen van iemand die zich herinnert hoe het is
om iets te maken, zonder een doel.

Mijn kind opent elke dag opnieuw mijn hart–oog
[kalpgözü].

Hij laat me zien hoe puur de wereld is.
Hoe ieder mens een individu is–verbonden met elkaar,
en toch met een eigen bestemming.

Hij herinnert me eraan dat liefde
ruimte nodig heeft om te ademen.
Dat vertrouwen groeit in ware aanwezigheid.

Mijn reis voert me langs vele paden:
educatie, kunst, ademhaling, ritme, de taal van beelden.

Maar geen enkele scholing of methode weegt op
tegen wat het leven zelf leert.

Echte groei ontstaat in aandacht, in openheid,
in het durven volgen van wat zich aandient.

Wat ik zoek, is wat ik geef. Ruimte om te zijn.
Een plek om te landen. Een ritme dat klopt.

Wat ik wil meegeven, ontstaat niet uit een systeem,
maar uit het kind zelf.

Geen pasklare antwoorden, maar ruimte
waarin iets mag ontstaan.

Vanuit de ontmoeting met de ander.
Van daaruit stroomt het naar een kind, en van daaruit weer
terug naar het innerlijke kind in ons allemaal.

Met open ogen en met een luisterend hart.
Met een stap–en dan nog één.

Liefs Hülya